De laatste avonturen van een onvergetelijke re

Na het geklaag over de regen in mijn vorige verslag is het de eerste drie dagen erna warempel droog gebleven! Ik verbleef 3 nachten in Queenstown en had dus twee volle dagen om deze leuke stad te verkennen. De eerste dag slaap ik een beetje uit, Skype met Mel en werk mijn internetzaken even verder af voordat ik Fabian ontmoet die deze middag weer even in de stad is. We spreken af bij fergburger voor de lunch. Deze hamburger zaak ik beroemd in de stad. Mensen staan lang in de rij op de stoep om een fergburger te bemachtigen. Wij kunnen vrij snel bestellen (5) minuten en moeten dan 20 minuten wachten op onze burger. Maar men heeft gelijk, het is voortreffelijk! Na de lunch lopen Fabian en ik door het stadje, gaan naar het strand en kletsen wat bij. Super om elkaars reisverhalen te horen. Ik zou met hem mee kunnen met de auto, maar hij komt van de plekken af die ik nog niet gezien heb, en ik heb dingen gezien die hij nog moet bezoeken. We reizen allebei precies in tegenovergestelde richting. Jammer, maar we beloven elkaar terug in NL weer op te zoeken. Nadat ik Fabian en zijn reisgenote Laura heb uitgezwaaid loop ik nog even door het park voordat ik terug ga naar mijn hostel om me om te kleden voor het diner met Pamela en Cynthia. Ze willen heel graag een fergburger. Nou ja, vooruit, naast de lunch ook een burger (andere smaak uiteraard) voor het diner. Daarna naar de bar voor een drankje met de andere Dutchies. Na het eerste drankje moeten zij nog gaan eten en omdat Pamela, Cynthia en ik de herrie en de harde krukken in de bar weleens zat zijn besluiten we richting het strand te lopen. In een chocolaterie/ijszaak drinken we heerlijke warme chocomel. Rond 21:30 uur is de zonsondergang bij het strand. Het meer is omgeven met bergen en tijdens de zonsondergang kleurt de hemel in verschillende kleuren rondom het meer. Van oranje, geel, tot blauw, rose en paars. Iedere paar minuten ziet de lucht er anders uit. Er verschijnt ook nog een volledige regenboog, wauw! Nadat ik de twee meiden heb uitgezwaaid ga ik nog even Sander en Tessy opzoeken in de kroeg om ze na een tijdje ook vaarwel te zeggen. Alle Nederlanders die in de eerste Stray bus zaten verlaten morgen de stad en ik blijf nog een extra nacht hier. De volgende dag ga ik dan ook alleen op stap, helaas wel met pijn in mijn rug. Dus rustig aan. Er blijkt markt te zijn en daar slenter ik overheen. Nog even een kijkje in het park en het strand en dan lunchen bij de chocolaterie van gisteren waar ik churros bestel, mmmmm.
Ik wandel naar de kabelbaan die me ongeveer 500 meter hoger op de berg brengt wat een fantastisch uitzicht geeft. De zon schijnt zelfs tussen de bewolking door en met een drankje geniet ik van deze plek. Hier de omgeving verkennen en na een hele tijd weer naar beneden. In de stad een Thaise maaltijd nuttigen en terug naar het hostel. Kletsen met nieuwe kamergenoten uit Israël en Argentinië, douchen, beneden nog even kletsen met nieuwe mensen en dan even tv kijken en slapen.
Wanneer ik wakker wordt regent het weer. Onderweg naar Mt Cook klaart het even op, maar hoe dichter we bij Mt Cook komen, hoe slechter het weer. Mount Cook is de hoogste berg van Nieuw-Zeeland maar door de bewolking en slechte weer zien we er niets van. Er is hier weinig te doen behalve wandelen. Maar met dit weer is dat ook geen optie. Dat maar foto’s uitzoeken en overzetten op mijn tablet. Verder wordt het een luie namiddag en avond (ook wel eens lekker eigenlijk). We verlaten Mt Cook zoals we gekomen zijn, met regen. Tijdens de stops in Lake Tekapo en bij een schattig kerkje is het gelukkig wel droog. We slapen in Rengitata, leuk hostel in een mooie omgeving. Stapelbedden met drie verdiepingen! Die middag schijnt de zon zelfs een met een boek genieten van dit feit.
De volgende dag naar Kaikoura. Eerst een tussenstop in Christchurch wat sinds de aardbeving van 2011 nog steeds veel in opbouw is. Wanneer ik in Kaikoura kom blijkt het v walvisspotten niet door te gaan omdat de zee te wild is. Ik baal enorm want ik wilde hier in Nieuw-Zeeland heel graag de gletsjer zien en walvisspotten. Beide activiteiten zijn door het weer afgezegd. Cynthia en Pamela zijn ook hier dus dan met hun maar even bijkletsen en avondeten. De dag erna gaat de weken om 4:20 uur omdat ik met wilde dolfijnen ga zwemmen om half 6 in de ochtend! Na bijna half uur lopen zijn we er. Wetsuit aan, instructie, bus in en boot op. Na een tijd zien we albatrossen, maar ook honderden dolfijnen. Zo mooi om te zien. Ze springen volop in de lucht en dat levert enkele mooie foto’s op. Dan mogen we het water in. Als je geluid maakt door je snorkel komen de dolfijnen daar waarschijnlijk op af, en dus geven we hele concerten. Het helpt. Deze fantastische dieren zwemmen met tientallen om ons heen. Ze doen soms ineens voor je neus op een als je rond draait zwemmen ze rondjes met je mee. Ze zijn zo dichtbij dat je ze aan zou kunnen raken, maar dat mag uiteraard niet. Ik kijk mijn ogen uit een geniet van ieder moment. 5 keer gaan we het water in. Soms 10 minuten soms meer dan een half uur. Bijna drie uur later moe maar voldaan terug naar naar het land. Omkleden en meteen de stray bus weer in. De komende twee dagen zijn lange reisdagen. Vandaag vol adrenaline van het dolfijnen-avontuur met de bus naar Picton en de ferry naar Wellington. Na de overnachting daar en hele dag in de bus naar het zonnige Auckland. Daar slaap ik 1 nacht in een hostel missen in de stad. Super kleine kamer en heeeeeeeel warm. Tijdens het eten op het dakterras ontmoet ik meiden met wie ik die avond naar de toon ga (dirty grandpa). Leuke film en gezellige avond. De volgende ochtend snel naar mijn hostel net iets buiten de stad voor de laatste drie nachten hier in Auckland en Nieuw-Zeeland. Die middag ga ik proberen walvissen te zien in de wateren rondom Auckland. We zien kleine blauwe pinguïns, hamerhaaien, vogels en een handjevol dolfijnen maar geen walvissen, en dat terwijl de kapitein heel enthousiast begon met het verhaal dat hun de dag ervoor orka’s had gezien. We krijgen en voucher voor een nieuwe kans omdat we weinig gezien hebben. Deze gebruik ik meteen de dag erna. Prachtig weer, blauwe lucht, lekkere zon en weer pinguïns, vogels, haaien (ook andere soorten vandaag) en meer dolfijnen die vrolijk rond de boot zwemmen. Helaas weer geen walvissen, dat is me deze reis niet gelukt. Nog even genieten in de haven en dan terug naar het hostel. De laatste volle dag breng ik door met slenteren in de stad, souvenirs kopen, koffie drinken en genieten van straat theater overal in de stad. Dit weekend is het Auckland anniversary en is er veel te beleven in de stad. Gezellige sfeer. Die avond mijn tas inpakken, veel weggooien en mijn laatste nacht in het hostel. Wat kijk ik uit naar mijn eigen bed!
En dan is dat de laatste dag, vandaag 1 februari. Nadat ik heb uitgecheckt ga ik naar the Art Gallery. Ik bedenk me ineens dat ik in Melbourne begon met ook een bezoek aan the Art Gallery daar, nu drie maanden geleden. Nog even lunchen in de stad, de laatste zonnestralen op me in laten werken in de haven en terugkijken op een prachtige reis. Wat heb ik veel gezien, gedaan en beleefd. Veel nieuwe mensen leren kennen waarvan ik er enkele zeker nog terug ga zien. Drie maanden reizen, lang gewenst, nu volbracht. Absoluut geen spijt, een hele ervaring en herinneringen voor het leven. Zelfs met de teleurstelling van de gletsjer en de walvissen kijk ik terug op een groot avontuur. Heeft het gebracht wat ik verwacht hadden? Ik had geen echte verwachtingen, maar het was enorm bijzonder en de moeite waard. Maar nu na drie maanden ben ik klaar om terug te gaan naar huis. Naar jullie, alle lieve mensen die de afgelopen tijd zo met me meegeleefd hebben. Bedankt voor alle lieve woorden en ik praat jullie snel bij over alles wat ik niet opgeschreven heb een uiteraard wil ik ook weten wat jullie de afgelopen drie maanden heeft bezig gehouden.
Heel veel liefs voor iedereen een tot snel.
Dikke kus, Veronic!